Xxxxx, 7 augustus 2012

Geachte,

Afgelopen weekend bezocht ik samen met met mijn kinderen (jonge tieners) en enkele kennissen, het festival in XXX.

De reden van mijn schrijven is het feit dat ik mij toch wel behoorlijk zorgen maak over het onaanvaardbaar hoge aantal decibels dat wordt geproduceerd op een festival, dat zich bovendien laat doorgaan voor Kindvriendelijk en Milieubewust.

Al arts neem ik sinds een tiental jaren regelmatig deel aan het medisch-preventieve dispositief op diverse festivals in België.

In de dagen en weken volgend op festivals heb ik vanuit mijn functie regelmatig met patiënten te maken met schadelijke lichamelijke gevolgen na blootstelling aan hoge geluidsintensiteiten zoals gehoorschade, een gescheurd trommelvlies, tot zelfs (gelukkig eerder uitzonderlijk) een spontane klaplong.

Op het XXX festival was het dit jaar echter meestal ONMOGELIJK om, zeker met kinderen, de muziek in de tent te gaan beluisteren op een verantwoorde manier. Meerdere omstaanders maakten er zelfs gewag van hartkloppingen, pijnlijke en/of piepende oren of andere geluidsgerelateerde kwalen.

Toen ik er met één van de geluidstechnici over sprak, vertelde die mij (met ogenschijnlijk enige schaamte over zich) dat ook hijzelf het geluidsniveau veel te hoog vond; hij er zelf last van had en dat hij het volume best graag wat zachter zou willen. Helaas bleek hij van hogerhand (wie 'hogerhand' dan ook moge zijn?) instructies te moeten volgen, dat het zo luid moest...

Ik ga er vanuit dat een organisatie er wel op zal toezien dat het GEMIDDELDE geluidsniveau (tussen de nummers zijn er inderdaad enkele momenten relatieve stilte die dan kunstmatig het gemiddelde naar beneden halen) niet boven het wettelijk toegelaten niveau gaat, maar ook dit (en vooral dit) is een zielige interpretatie van een richtlijn die toch wel op het nodige wetenschappelijk onderzoek is gebaseerd. Een richtlijn die blijkbaar pas vanaf 2013 officieel van kracht gaat, maar niets weerhoudt organisatoren van festivals al eerder een 'common sense' en verantwoordelijkheidszin te tonen.

Inderdaad... Er waren in XXX de wettelijk voorziene oordopjes ter beschikking en er stond een bord met een doorstreept oor aan de ingang van de tenten. Maar zeg nu zelf: kan het de bedoeling zijn naar muziek te gaan luisteren met stoppen in je oren? Dat is mijns inziens even zinloos als staan dweilen met een open kraan ...

Alvast mijn dank om mijn bedenkingen te communiceren met de betrokken instanties en de organisatoren van het festival.

Hoogachtend

Xxxx Xxxx

Nieuwe geluidsnormen definitief goedgekeurd
bron: DeRedactie.be - 20/02/2012

De Vlaamse regering heeft de reglementering van het maximale geluidsniveau op muziekactiviteiten definitief goedgekeurd. Dat gebeurde op voorstel van Vlaams minister van Leefmilieu, Natuur en Cultuur Joke Schauvliege.

De Raad van State bracht in januari advies uit over de geluidsnormen bij muziekactiviteiten. In dat advies werden geen inhoudelijke bezwaren gemaakt tegen de reglementering.

Er zijn drie categorieën van geluidsnormen:

    • maximaal 85 decibel (toetsingscriterium: 92 dB(A) LAmax, slow)
    • maximaal 95 decibel (toetsingscriterium: 102 dB(A) LAmax, slow)
    • maximaal 100 decibel (toetsingscriterium: 102 dB(A), LAeq, 15 minuten)

In elke categorie is er een toetsingscriterium. Is er in de categorie van 100 decibel gedurende 15 minuten geen overschrijding van 102 dB, dan is de organisator van het optreden nog altijd in overeenstemming met de limiet. De limiet van 100 decibel wordt gemeten over een periode van 1 uur. Geluidspieken (op festivals bijvoorbeeld) zijn dus mogelijk wanneer de geluidssterkte de rest van het uur onder de limiet van 100 dB blijft.

De nieuwe regels werden op 23 december al principieel goedgekeurd. Intussen werd wel het flankerende beleid verder uitgewerkt. Zo wordt er onder meer een subsidie voorzien voor provincies en gemeenten voor de aankoop van geluidsmeters die zij dan ter beschikking kunnen stellen van verenigingen.

Vanaf 1 januari 2013 zijn de normen bindend en afdwingbaar. Dit jaar worden er in elke provincie nog informatiesessies georganiseerd over de nieuwe regelgeving. Inschrijven kan nog tot eind februari op de website van het departement Leefmilieu, Natuur en Energie (LNE).

Vandeurzen lanceert preventiecampagne
tegen gehoorschade bij jongeren
bron: De Morgen - 26/05/2011 -  © foto news

Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) heeft vandaag een nieuwe preventiecampagne tegen gehoorschade bij jongeren gelanceerd. Jongeren zijn zich te weinig bewust van de gevolgen van te luide muziek en meer en meer Vlaamse jongeren hebben daardoor af te rekenen met toenemend gehoorverlies.

Met de campagne wil de minister een half jaar voor de nieuwe geluidsnormen vermoedelijk van start gaan, al voor een kentering zorgen. De aanpassing van de decibelnormen voor onder meer festivals - die voor enige commotie zorgde - is een dossier van minister van Cultuur Joke Schauvliege (CD&V). Het kabinet Schauvliege liet verstaan dat het voorstel voor de zomer definitief goedgekeurd zou worden door de Vlaamse regering. Na het inwinnen van allerlei adviezen zou het de bedoeling zijn om de regeling op 1 januari 2012 te laten ingaan.

Voor de start van het festivalseizoen wil Vandeurzen vanuit zijn bevoegdheid het jonge volkje sensibiliseren met de campagne "Iets minder is de max", die zich richt op 14- tot 18-jarigen. De bedoeling is om jongeren er toe aan te zetten hun attitude en gedrag rond luide muziek en gehoorbescherming te veranderen.

Cijfers uit een lopend onderzoek van professor Paul Van de Heyning van de Universiteit Antwerpen tonen aan dat dit nodig is: 85 procent van de 18-19-jarigen heeft last van tijdelijke oorsuizen na het uitgaan, 15 procent van die leeftijdscategorie ervaart een constant oorsuizen. Vierenzeventig procent van de jongeren beschouwt gehoorverlies niet als een probleem. (belga/tma)

GEEN DECIBELLIMIET
op festivals vóór 2013

29/04/2011 - Ook de festivalzomer van 2011 wordt er een zonder geluidsnorm. Cultuurminister Joke Schauvliege (CD&V) heeft haar plannen voor een nieuwe wet uitgesteld tot 2012, en bouwt dan mogelijk nog een paar overgangsjaren in...

MAATSCHAPPIJ HEEFT NOOD AAN VERANTWOORDELIJKE POLITICI

Minister Schauvliege is er niet in geslaagd om voor het festivalseizoen 2011 een regelgeving in het kader van geluidsnormen klaar te krijgen. De (financiële) belangen van de sector zijn natuurlijk groot en de druk die ervan uitgaat uiteraard ook. Politici van de steden en gemeenten waar een festival plaats grijpt, hopen zowel op een gunstige economische return als op electoraal voordeel. Wat over het hoofd gezien wordt, is dat van de duizenden festivalgangers er slechts enkelen tot het eigen kieskorps behoren en dat de economische meerwaarde in de eerste plaats de organisator ten goede komt (meestal geen inwoners van de gemeente) en niet de lokale neringdoeners. De overlast van lawaai, vervuiling en vernielingen zijn voor de omwonenden.

misbruik achterpoortje Vlarem door locale besturen

Door het talmen van de minister blijven de lokale besturen en de organisatoren de vergunningen toekennen en wel volgens een uitzonderingsregel opgenomen in de Vlarem wetgeving. Die werd opgesteld om de als hinderlijk beschouwde inrichtingen te beperken en in goede banen te leiden naargelang de GRAAD WAARIN ZIJ GEACHT WORDEN BELASTEND TE ZIJN VOOR DE MENS EN HET LEEFMILIEU.

Welnu, het lijkt alsof ook hier organisatoren van festivals de pen hebben mogen vasthouden, want ondanks dat de lokale besturen hen een vergunning moeten afleveren, kunnen gemeente- en stadsbesturen vrij beslissen over hoe en wat. Dat kan dus zijn: 90 dB, maar evengoed 120 dB en dat gedurende drie dagen en nachten...
Overigens wordt er enkel gesproken over dansactiviteiten. Festivals al zodanig worden zelfs nergens
vernoemd. Het is duidelijk dat er op die manier veel gelobbyd kan worden en dat is niet in de belangen van festivalgangers noch van burgers.

Ondanks de pleidooien van medici en verzorgenden en veel wetenschappelijke argumenten; ondanks de ervaringen met festivalgangers die de schade van overweldigende onverantwoorde geluidssterkte voor de rest van hun dagen moeten ondervinden en ondanks de verbijstering voor het schijnbare gebrek aan rechten van omwonenden die willens nillens dagen- en nachtenlang geluidsoverlast moeten ondergaan, ligt de verantwoordelijkheid bij lokale politici en het lijkt er sterk op dat ze vooral volgen wat de organisator influistert. Zodanig mogen duizenden omwonenden zich de volgende maanden weer verwachten aan inferno’s van lawaai en overlast.

dakgootfuiven voor 5-jarige kleuters...
even bizar als oordopjes met volumeknop wijd open

Stel u zich het volgende voor: een gehaaide organisator van ‘dakgootfuiven voor 5-jarige kleuters’ ziet hierin een gat in de markt: zo’n fuif is hip, uitdagend, superleuk, een ultieme kick, een must, krijgt veel gratis publiciteit in de media…, elke kleuter krijgt een polsbandje om maanden mee te pronken….er zit een economische return in. Hij slaagt erin om via een lokale bevriende politicus de nodige vergunningen te krijgen, zelfs al wijzen adviezen op het gevaar dat enkele kleuters uit de dakgoot naar beneden kunnen vallen en voor hun leven gekwetst zullen zijn.
Ondanks dat worden de vergunningen geleverd, de risico’s worden weggelachen. De gemeente laat affiches drukken, het gevaar is weergegeven met een tekening want de kleuters kunnen niet lezen natuurlijk, hier en daar liggen wat matten (cfr. de waarschuwingsbordjes en de oordopjes op een muziekfestival…).Valt er dan al een kleuter naar beneden, ja wat dan? Zit er in het ingangsticket een aansprakelijkheidsclausule van de organisator? Of had de kleuter (of zijn ouders) maar beter moeten weten? Ouders omringen hun kinderen thuis meestal met de grootste zorg, waarbij kosten noch moeite worden bespaard. Verwachten zij niet dat politici ten allen tijde verantwoordelijke beslissingen nemen, zelfs al beperken die de ultieme kick?

schuldig verzuim

Men zou kunnen spreken over schuldig verzuim als festivals met de voorgestelde normen van 103 db (ongeacht de piekmomenten tussendoor) toch worden vergund. Men kan zich afvragen wie aansprakelijk is indien zelfs na jaren, 1 op 4 festivalganger te maken krijgt met onhoudbare en onomkeerbare gehoorschade. Is dit een maatschappelijke verantwoordelijkheid? M.a.w. moeten maatschappij, de ziekteverzekering en werkgevers de financiële lasten hiervan dragen?
Zijn de festivalgangers geacht om zelf de verantwoordelijkheid te nemen om uit de schadelijkste zones te blijven? Zijn ze er toe in staat, onder de sociale druk die op festivals heerst, dronken en/of gedrogeerd zijnde? En werden de rechten van omwonenden al ooit in deze problematiek gedefinieerd?

wanneer verkiezingen?

Waarom gaan politici zo nonchalant om met redelijke adviezen? Zijn er parallellen met problemen zoals klimaatsverandering, CO2-minderen, hernieuwbare energie? Met kernenergie? Bouwen in waterzieke gronden? Pesticiden? Waterverspilling? Wanneer zijn er weer verkiezingen...?

(AVH voor FOLTERPOP.BE)

GELUIDSNORM EVENEMENTEN OP LANGE BAAN
"Zelfs 100 decibel is niet veilig"
bron: Het Belang van Limburg - 29/04/2011

Een nieuwe geluidsnorm voor evenementen komt er ten vroegste in 2012. Minister Joke Schauvliege die onlangs nog liet weten dat de wet er voor de zomer moest zijn, verweegt zelfs een aantal overgangsjaren.

Dat liet Schauvliege, Vlaams minister van Leefmilieu weten in haar antwoord op parlementaire vragen van Vlaams CD&V-parlementslid Tinne Rombouts en Open VLD-parlementslid Gwenny De Vroe. Die vroegen om een stand zaken in het dossier, waarrond het sinds februari opvallend stil is.

tests
In januari 2011 kondigde de minister aan dat er gewerkt werd aan een nieuwe geluidsnorm voor evenementen. Ze stelde daarbij - afhankelijk van het soort evenement - maxma voor van 90, 95 en 100 decibel,gekoppeld aan een reeks 'omkaderende maatregelen'. De jeugd- en muzieksector reageerde erg negatief op het voorstel, en diende in februari in een gezamenlijk standpunt een hele reeks bezwaren in, gekoppeld aan alternatieve voorstellen. Sindsdien onderhandelde het kabinet over een nieuw voorstel.
Nu blijkt dat de streefdatum - voor het zomerreces van 2011 - niet zal worden gehaald. "Nu nog iets veranderen en aan alle muziekfestivals opleggen dat ze tegen de zomer aan alle voorwaarden moeten voldoen, zou niet getuigen van goed bestuur", vindt Joke Schauvliege, die de sector niet aan zijn lot wil overlaten. De minister wil een nieuwe regeling nu in werking laten treden in 2012, maar zou daarna eventueel "nog één of twee jaar met een aantal tests werken".

103 dB
De minister ligt wel al een tip van de sluier over een nieuw voorstel. Daarin streeft ze naar een vereenvoudiging van de categorieën en van de omkaderende maatregelen. De minister kondigt ook al een grootschalige informatiecampagne aan over de risico's op gehoorschade. Hoedanook betekent het uitstel dat de sector het zeker nog dit jaar zonder wettelijk kader moet stellen. Wat grote concerten en zomerfestivals betreft, heeft dat tot gevolg dat meestal een norm van 103 dB zal worden gehanteerd. Dat is de richtlijn die de sector zichzelf vorig jaar oplegde in een charter, dat door de grootste spelers werd ondertekend.

Stelt minister Schauvliege (CD&V) uiteindelijk geen paal en perk aan geluidsterreur?

 en wordt ook de 'beleving' van duizenden
omwonenden ernstig genomen...

Muziek moet stiller
bron: De Standaard - 20/01/2011 - Peter Vantyghem

De Vlaamse minister van Cultuur, Joke Schauvliege,
heeft een voorstel over geluidsnormen klaar

Ze verlaagt de grens naar 100 decibel. Dat wekt discussie op.
 

BRUSSEL Met een nieuwe reglementering wil de minister van Leefmilieu, Natuur en Cultuur Joke Schauvliege (CD&V) de grijze zones in de bestaande geluidswetgeving oplossen. Voor organisatoren die elektronisch versterkte muziek ‘aanbieden’, gelden vandaag geen duidelijke regels.

De discussie verdeelt zowel de bevolking als de organisatoren. Enerzijds wil zowat iedereen een wetgeving die de risico’s op gehoorschade oplost. Anderzijds willen velen ook kunnen genieten van de muziek, en daarin speelt een stevig volume een rol. Schauvliege legt de maximumgrens van dat volume nu op 100 decibel (dBA), terwijl veel festivals, concertzalen en ook jeugdhuizen beduidend meer toelaten.

Het voorstel van Schauvliege komt er na een langdurige bevraging van de sector en van audiologen, en een grondige studie van hoe andere landen met dit probleem omgaan. Het sluit aan bij de situatie in Zwitserland, Oostenrijk, Duitsland en Zweden. In Frankrijk en Engeland wordt echter een veel hoger volume getolereerd.

Het voorstel, waarop tot 11 februari reactie mogelijk is voor het naar de Vlaamse regering gaat, is ‘getrapt’. De organisatoren kunnen kiezen tussen drie categorieën: tot 90, 95 of 100 decibel, te meten over 15 minuten. De metingen daarvan dienen op de luidruchtigste plaats te gebeuren en hoe hoger het geproduceerde volume, hoe meer ‘flankerende maatregelen’ er genomen moeten worden. Zo moet de hoogste categorie gratis oordopjes aanbieden en het volume constant aangeven voor het publiek.

Alle activiteiten voor een publiek onder zestien jaar blijven evenwel verplicht onder de geluidsdrempel van 90 decibel.

De discotheken zijn het voorstel genegen, maar de sector van de jeugdhuizen spreekt van een ‘kleine ramp’. De maatregelen zijn te ingewikkeld en te duur, en het is te snel om ze tegen de zomer uit te voeren, luidde het. Ook de muziekclubs en festivals menen dat het voorstel niet werkbaar is. Serge Platel van de Festivalfederatie: ‘Fijn dat er een reglementering komt, maar voor veel bands is een bovengrens van 100 decibel te laag. En de kosten die erbij komen zijn voor kleinere festivals moeilijk te dragen.’

Debat over geluid steeds luider
bron: De Standaard - 20/01/2011 - Peter Vantyghem

Minister Joke Schauvliege (cd&v) kiest
voor een toekomstgerichte regeling

BRUSSEL - Het voorstel van minister Schauvliege om volumes aan banden te leggen, snijdt diep in het vel van de Vlaamse festivals. Maar het is ook toekomstgericht en moedig.

Tot 11 februari hebben de betrokken partijen de tijd om te reageren op het verregaande voorstel van de minister van Leefmilieu, Natuur en Cultuur. Die stelt voor om een verouderd Koninklijk Besluit (van 1977), dat in 1997 omgezet werd voor het Vlaams Gewest, aan te vullen met een eigentijdse beregeling. Simpel gezegd: wie muziek produceert, zal kunnen of moeten kiezen met welk volume, maar moet er dan ook beschermende maatregelen bijnemen.

Iederéén is het erover eens dat er een reglementering nodig was. Tot vandaag mag ‘elektronisch versterkte muziek' niet luider dan 90 dB(A) klinken, maar op die wet bestaan allerlei uitzonderingen: dan wordt de beslissing bij de gemeente gelegd. Vaak laat die gewoon betijen, en als er een norm wordt opgelegd, gebeurt dat vooral vanuit de bezorgdheid om burengerucht.

Het voorstel van Schauvliege is in die zin opvallend omdat ze duidelijk kiest voor de volksgezondheid, wat niet eens haar bevoegdheid is. Ze volgt in belangrijke mate het advies van audiologen, die de voorbije jaren meermaals waarschuwden voor de gehoorschade bij jonge mensen als gevolg van te luide muziek. Tot dusver werden beschermende maatregelen tegen geluidshinder enkel genomen voor werknemers wier gehoor bedreigd werd.
Er valt veel voor te zeggen. Gehoorschade is zeker ook het resultaat van aangeboren eigenschappen van de persoon en van de kwaliteit van het geluid zelf, maar voldoende rapporten hebben aangewezen dat de fragiele trommelvliezen van jonge mensen vandaag zwaarder, langduriger en meer worden belast door te hoge volumes. Het is de taak van de overheid om daaraan iets te doen, al is het maar om te vermijden dat we straks een halfdove generatie bij de dokter zitten hebben.

Het voorstel is ook opvallend omdat het het hele landschap beregelt. Cafés, bioscopen, sportmanifestaties blijven op maximaal 90 dB(A) zitten, maar alle anderen moeten kiezen voor een bepaalde volumegrens en ook de bijbehorende maatregelen aanvaarden en betalen. De organisator moet dus zijn verantwoordelijkheid opnemen, en hij kan ook gestraft worden bij een overtreding. Als de gemeenten straks ook de wet laten naleven, hebben we een duidelijke situatie.

Toepassing

Ten slotte is het voorstel toekomstgericht, maar om die reden rijst de vraag of het meteen toepasbaar zal zijn.

Een klein café of jeugdhuis dat eens een festivalletje van singer-songwriters wil organiseren en daarom tot 95 dB(A) wil produceren, kan dan dus buiten de bestaande regeling (tot 90 dB(A)) treden. Het publiek dient gewaarschuwd, oordopjes moeten te koop zijn, het geluid dient gemeten, de organisator moet een eenvoudig grondplan tekenen en de buren mogen niet gestoord worden. Het lijkt niet ondoenbaar.

Anders liggen de kaarten bij grotere evenementen, zoals bij grotere cafés, jeugdhuizen, concertzalen, muziekclubs, en vooral bij de bijna 300 festivals die deze regio rijk is. Die produceren nu vaak heel wat meer geluidsdruk dan straks nog zal mogen. Voor hen is deze maatregel een aardschok, die bovendien niet echt verwacht werd. In juni dacht de minister nog in termen van 102 dB(A).

De meeste zalen en festivals in Vlaanderen werken met twee grote klanktorens links en rechts van het podium. Omdat de norm ‘op elke voor het publiek toegankelijke plaats' moet gelden, zal daar de bovengrens gemeten worden. En die bedraagt 100 dB(A), met die bijkomende nuance dat het voorstel voor de luidste evenementen er een bovengrens van 115 dB(C) aan vastkoppelt.

Een meting in dB(C) neemt de lage bastonen mee. Veel experts vinden het evident dat die ook gemeten worden, want bassen zijn zeer aanwezig in eigentijdse popmuziek en ze zijn verantwoordelijk voor zowel een zalig roesgevoel als voor eventuele lichamelijke schade. Maar een bovengrens van 115 dB(C) kan vooral in het geval van elektronische muziek betekenen dat de dB(A)-grens nog iets lager zal liggen dan 100 dB(A).

Beleving

Festivals en grotere concertzalen zijn bang dat ze hun publiek niet langer de juiste ‘beleving' zullen kunnen aanbieden. Die beleving is een veel subjectievere zaak dan de koele wetenschappelijke diagnose van tinnitus – de beruchte pieptoon in de oren – maar ze speelt wel mee. De iPod-generatie wil omringd worden door (luide) muziek. Nu dreigt ze muziek te horen als iets wat van ver komt, dat wegwaait in de wind en in het geroezemoes. Cool is dat niet.

Op lange termijn zet dit voorstel de klassieke geluidsverdeling over twee klankbronnen op de helling, en dat is een goede zaak. Al zal een investering in een ingenieuzer systeem dat het geluid beter over een ruimte verdeelt en dus het volume kan verlagen, tijd en geld vragen. Dat is een groot probleem voor festivals, jeugdhuizen en dies meer. Maar de toenemende problematiek van gehoorschade is dat evenzeer.

Decibelwaanzin tijdens festivals
en concerten blijft duren
met goedkeuring van Vlaamse Overheid

charter geluidsdrempel van 103 dB beschermt
noch festivalgangers, noch omwonenden

De Federatie van Muziekfestivals in Vlaanderen (FMiV) maakte het initiatief op 23/6/2010 bekend. De maximale geluidsdrempel van 103 decibel wordt tijdens een periode van 15 minuten gemeten aan de mengtafel. In andere Europese landen bestaat die standaard al, aldus de FMiV. Al 140 mensen uit de muziekindustrie hebben het charter ondertekend. Het gaat onder meer om Chokri Mahassine (organisator van Rimpelrock en Pukkelpop), Dries Sel (Vorst Nationaal) en Herman Schueremans van Live Nation, organisator van tal van concerten waaronder Werchter.

103 dB: nog veel te luid en kans op gehoorschade na enkele seconden
"Het is goed dat er een norm is, maar laten we een kat een kat noemen: 103 decibel is nog altijd veel te luid. Je hoeft maar enkele seconden bloot te staan aan dat volume om gehoorschade op te lopen. Ik pleit ervoor om uiteindelijk naar een norm van 98 decibel te gaan. Zo'n norm laat ons toe om de muziek met oorbeschermers op een veilige manier te dempen. En toch volstaat 98 decibel om met plezier van muziek te genieten. Ik vrees dat er weinig festivals zijn waar je geen risico loopt op gehoorschade. Sommige krijgen een kick van luide muziek, maar het kan catastrofaal zijn voor je gehoor.", aldus audioloog Bart Vinck.

over geluidsoverlast voor omwonenden wordt niet gerept
Beschermende oordopjes voor festivalgangers in plaats van aan de volumeknop te draaien, het kan niet gekker. En van geluids- en andere overlast voor omwonenden die daarvoor NIET kiezen en GEEN KICK krijgen, wordt alweer met geen woord gerept... (zie ook  Knack - 23/06/2010)

Vlaamse Regering
De Vlaamse regering werkt momenteel ook aan een regelgeving. Dit jaar zou nog een wet worden goedgekeurd waarmee de grens tussen 98 en 103 decibel wordt vastgelegd.

Eerste overlegronde over
gehoorschade en geluidshinder
bron: De Standaard - 1/12/2009

Minister van Cultuur Joke Schauvliege (CD&V) heeft geluidsdeskundigen, vertegenwoordigers uit de gezondheidszorg en uit de jeugd- en muzieksector verzameld om vandaag te praten over geluidshinder en gehoorschade ten gevolge van te luide muziek.

Stilte en rust waarderen
in een actief Vlaanderen
bron: De standaard - 3/07/2009

Stilte en rust lijken niet meteen de meest voor de hand liggende prioriteiten voor de nieuwe Vlaamse regering. Maar hier en daar beginnen beleidsmakers het belang ervan in te zien. Een groep geëngageerde Vlamingen hoopt dat de komende Vlaamse regering hierop voortbouwt en stilte en rust een plaats geeft in het regeerakkoord.

"Vlaamse regering mist EU-deadline
 actieplannen geluidshinder"
persbericht 17/7/2008 - bron: Bond Beter Leefmilieu

Morgen verstrijkt voor de Vlaamse regering de Europese deadline voor het opstellen van actieplannen tegen geluidshinder. Maar zelfs de geluidsbelastingskaarten die de basis moeten vormen van die actieplannen, zijn nog niet afgerond. Dat stelt Bond Beter Leefmilieu, de Vlaamse koepel van milieu- en natuurorganisaties. BBL trekt met het dossier naar Europa.

“Lawaai is het belangrijkste hinderprobleem in Vlaanderen,” zegt Erik Grietens, adviseur bij Bond Beter Leefmilieu. “en toch blijft de Vlaamse regering er doof en blind voor.”

In vergelijking met andere landen is er amper beleid inzake geluidsschermen of geluidsarme wegbedekking. Integendeel. Wat ons land wél deed was een klacht indienen bij de Europese Commissie tegen het Nederlandse stimuleringsbeleid voor stillere autobanden.

Eén Vlaming op drie wordt gehinderd door lawaai, voornamelijk afkomstig van het verkeer. Geluidsoverlast zorgt voor gezondheidsproblemen, zoals te hoge bloeddruk of leerachterstand bij kinderen. Volgens MIRA-T 2007 gaan in Vlaanderen jaarlijks 19.000 gezonde levensjaren verloren door geluidsoverlast.

De geluidsbelastingskaarten en actieplannen passen in de Europese richtlijn omgevingslawaai (richtlijn 2002/49/EG). Vlaanderen loopt zeer sterk achter met de uitvoering van deze richtlijn. Volgens deze richtlijn moeten de lidstaten geluidsbelastingskaarten opmaken voor de belangrijkste autowegen, spoorwegen, agglomeraties en luchthavens. Deze kaarten moeten de huidige situatie rond geluidshinder in kaart brengen. Deze geluidsbelastingskaarten moesten al klaar zijn op 30 juni 2007.

De Vlaamse regering schoot echter pas in september 2007 in gang, nadat de Europese Commissie Vlaanderen op de vingers tikte en er zelfs mee dreigde om de zaak voor te leggen aan het Europees Hof van Justitie. In september vorig jaar werd een besluit goedgekeurd waarin de auto- en spoorwegen opgesomd waarvoor deze kaarten zullen worden opgemaakt en welke administraties voor welke kaarten verantwoordelijk zijn. Volgens de richtlijn had dit besluit reeds in juli 2005 moeten goedgekeurd zijn. Ondertussen, juli 2008, zijn deze geluidsbelastingskaarten er nog steeds niet. Bond Beter Leefmilieu zal het dossier opnieuw onder de aandacht van de Europese Commissie brengen.

Op basis van deze geluidsbelastingskaarten moeten vervolgens actieplannen worden opgemaakt om de in kaart gebrachte geluidsproblemen te milderen of op te lossen. Deze actieplannen, die tot stand moeten komen na inspraak van de bevolking, moesten klaar zijn op 18 juli 2008. Maar aangezien Vlaanderen niet eens beschikt over geluidsbelastingskaarten, staat we met de actieplannen nog nergens.

Ook het overige Vlaamse beleid rond verkeersgeluid stelt zwaar teleur. Het Vlaams milieubeleidsplan (2003-2007, geactualiseerd voor 2008-2010) stelt als lange termijn doelstelling voorop om het aantal ernstig gehinderden door geluid te verminderen van 18% vandaag tot 10% van de bevolking in 2020. Tegen 2010 mag maximaal 15% van de bevolking ernstig gehinderd worden door lawaai. Door het absolute gebrek aan beleid inzake lawaaihinder, zal de Vlaamse regering niet eens haar eigen doelstellingen halen.