"De enige weg is dat er een politieke maatregel komt
en dat er een wetgeving ter zake wordt gecreëerd waarbij
 een maximum 95 dB zou kunnen zijn"

"In 2050 zal de helft van de Vlaamse
bevolking gehoorprobleem hebben"
bron: Radio 2 - 5/03/2009 - Avondpost

"Er zijn jonge mensen die na een nacht fuiven
80% van hun gehoor kwijtraakten"
 

Wat gebeurt er bij gehoorbeschadiging?
bron: Schooltv.nl

Muziek laat de trilharen in het slakkenhuis lekker swingen. Maar bij een te hard geluid breken de haartjes.

Eigenlijk kan je een geluidsgolf het beste vergelijken met een stadion-wave. De deeltjes in de lucht verplaatsen zich namelijk niet. Het ene deeltje geeft de trilling alleen maar door aan het volgende deeltje, net als je buurman op de tribune. Deze trillingen komen dan via je trommelvlies bij de haartjes in het slakkenhuis. Die zetten de trillingen om in een elektrisch signaal. De gehoorzenuw vervoert het signaal naar de hersenen. In het slakkenhuis geven de haartjes achterin de lage tonen door en de haartjes voorin de hoge. Lage tonen hebben een lage frequentie. Dat betekent, dat deze tonen weinig trillingen per seconde hebben. Hoge tonen hebben veel meer trillingen per seconde en hebben dus ook een hogere frequentie. Een goed systeem, maar als het geluid te hard is, dan komen de haartjes in de problemen en het zijn de haartjes voorin het slakkenhuis die het eerst beschadigen: de haartjes voor de hoge tonen.

Overgevoeligheid voor geluid (hyperacusis)

Oorsuizen (Tinnitus) en geneesmiddelen

Nederlandse stichting geluidshinder (NSG) waarschuwt voor ernstige
 gezondheidsschade door geluidsoverlast
bron:  Nederlandse stichting geluidshinder - feb. 2007

De Nederlandse Stichting Geluidshinder (NSG) waarschuwt voor ernstige gezondheidsschade door geluidsoverlast.
De effecten van geluid kunnen volgens de stichting zeer ernstig zijn: jaarlijks honderden mensen die zo’n tien jaar eerder overlijden, duizenden hartinfarcten, en hoge bloeddruk bij honderdduizenden mensen, zeker 1,5 miljoen mensen hebben door deze overlast ernstige slaapproblemen.
De NSG schat de gezondheidsschade in Nederland op jaarlijks 1 miljard euro. Een verontrustende ontwikkeling die niet alleen een groot probleem voor de volksgezondheid vormt, maar ook nog eens over tien jaar kan uitgroeien tot milieuprobleem nr. 1 van Nederland, aldus de stichting.

Geluidshinder, milieuprobleem van de toekomst

Een verontrustende ontwikkeling waar we  meer inzicht en uitleg over geven. Geluidshinder vormt namelijk een groter probleem voor de volksgezondheid dan wordt gedacht. Overlast van buren, weg-, vlieg- en railverkeer of recreatie; miljoenen Nederlanders ondervinden er hinder van en lopen daardoor risico op gezondheidsproblemen.
Denk hierbij aan verstoorde slaap, stresseffecten, verminderd concentratievermogen, angst, depressies en zelfs kans op overlijden.

In een onderzoek van het RIVM (Knol en Staatsen, 2005) worden DALY’s (Disability Adjusted Life Years) gepresenteerd. Met DALY’s kunnen verschillende gezondheidsrisico’s met elkaar worden vergeleken en de effecten op de gezondheid op de langere termijn naast elkaar worden gezet. Uit dit onderzoek blijkt dat geluidshinder grote invloed heeft op onze gezondheid. Het kan zelfs ons leven verkorten. De meest opzienbarende conclusie is echter dat geluidshinder, na luchtverontreiniging (onder andere fijn stof), milieuprobleem nummer twee is in Nederland!
De verwachting is, dat de lucht schoner wordt en dat de geluidsbelasting toeneemt. Sommige deskundigen denken dat de situatie binnen 10 jaar zal zijn omgedraaid. Geluidsoverlast is dan milieuprobleem nummer één in Nederland. Reden genoeg voor alertheid en actie.
Als maatschappelijk partner voor miljoenen Nederlanders wil de NSG (Nederlandse Stichting Geluidshinder) een breed draagvlak creëren voor de activiteiten. Als geen ander zijn wij dé instantie om ons ook de komende jaren actief in te zetten om de zeer schadelijke effecten van geluidshinder terug te dringen. En met ruim 36 jaar ervaring kunnen wij putten uit een schat aan kennis en ervaring.
Wij zijn er van overtuigd dat u na het lezen van deze brochure tot dezelfde conclusie komt als wij: geluidshinder, milieuprobleem van de toekomst. (Johan de Bondt, Voorzitter NSG)

Grote gezondheidseffecten geluid

Geluid kan ernstige hinder veroorzaken. Maar dat is niet alles. Uit onderzoek van het RIVM, het Milieu- en Natuurplanbureau en de Universiteit Tilburg blijkt dat geluidshinder ook grote effecten heeft op de gezondheid en de economie.

Geluid en DALY’s
De DALY’s-methode – Disability Adjusted Life Years – maakt het mogelijk om bepaalde factoren die ziekte veroorzaken en de levensduur verkorten (zoals geluidshinder, luchtverontreiniging, UV-straling, verkeersongevallen, alcohol) naast elkaar te zetten en te vergelijken. Zo wordt inzichtelijk welke oorzaken de meest negatieve invloed hebben. Het onderstaande overzicht laat zien dat geluid
– na luchtverontreiniging – de op een na grootste veroorzaker is van milieugerelateerde ziekten in Nederland. De verwachting is dat dit over 10 jaar wellicht is omgedraaid. Topprioriteit dus!
Er wordt hard gewerkt om de luchtkwaliteit te verbeteren. Voorspeld wordt dat de lucht de komende jaren schoner wordt, terwijl de geluidsbelasting juist zal toenemen. Dit komt onder andere door de hoge bevolkingsdichtheid, de voortgaande verstedelijking en de toenemende groei van de mobiliteit.

Ernstige gevolgen
De effecten van geluid variëren. Van hinder bij miljoenen Nederlanders tot ernstige gevolgen voor de volksgezondheid: per jaar honderden mensen die zo’n tien jaar eerder overlijden, duizenden hartinfarcten, honderdduizenden mensen met een verhoogde bloeddruk, tienduizenden kinderen met slechtere leerprestaties en meer dan een miljoen mensen met ernstige slaapproblemen als direct gevolg van geluidshinder.

Rust is gezond

Onderzoek van de laatste jaren suggereert dat rust een positief effect heeft op de gezondheid. Ook kan het negatieve invloeden van lawaai compenseren. De realiteit is echter dat stilte steeds schaarser wordt in Nederland. Zelfs in de officiële stiltegebieden klinkt steeds vaker lawaai van vlieg- en wegverkeer. De realiteit is ook dat mensen steeds méér behoefte krijgen aan stilte. Uit onderzoek blijkt dat mensen die in een lawaaiige omgeving wonen/werken, een grotere behoefte hebben aan gebieden met rust dan mensen die in hun directe leefomgeving geen of nauwelijks geluidsoverlast ondervinden.

Wat is rust?
Met rust wordt niet complete stilte bedoeld. Op een strand met veel geluiden kan men vaak toch grote rust ervaren. Zelfs als dit qua decibellen gelijk staat aan een druk verkeersplein. Het is te omschrijven als geluid dat passend is in de omgeving. Zoals kerkklokken tijdens een wandeling in de polder.

Advies Gezondheidsraad
In 2006 kwam de Gezondheidsraad met een advies over positieve effecten van stille gebieden. Gesteld wordt dat zonder extra beleidsinspanning de afwisseling tussen drukte en stilte zal verdwijnen. Er zal een ‘deken van lawaai’ over Nederland neerdalen. De NSG onderschrijft dit advies van de Gezondheidsraad en werkt op een pro-actieve en innovatieve manier samen met de overheid om zoveel mogelijk stille gebieden te behouden en lawaai terug te dringen.

download hier de volledige brochure van NSG

Geluidsoverlast verhoogt
risico op hartaanval
bron: De Telegraaf - 11/10/2010

BERN - Mensen die langdurig onder een luidruchtige vliegroute wonen, lopen een aanzienlijk hoger risico om te sterven door een hartaanval. Volgens Zwitserse wetenschappers neemt het risico in sommige gevallen wel met 50 procent toe. Dat schrijven de onderzoekers in het wetenschappelijke tijdschrift Epidemiology.

De wetenschappers onderzochten 4,6 miljoen mensen ouder dan dertig jaar in Zwitserland. Van hen kwamen tussen 2000 en 2005 ruim 15.000 mensen om door een hartaanval. De onderzoekers keken hoe dicht de mensen bij een vliegroute woonden en hoeveel geluidshinder ze van de vliegtuigen hadden.

Daaruit bleek dat mensen die dagelijks gemiddeld blootgesteld worden aan geluidsoverlast van 60 decibel (ongeveer het volume van een stofzuiger), 30 procent meer kans hebben om te sterven aan een hartaanval dan mensen die dagelijks minder dan 45 decibel te verwerken krijgen. Mensen die meer dan vijftien jaar in de luide herrie zitten, kampen zelfs met een verhoogd risico van 50 procent.

Eerder was al vastgesteld dat geluidshinder slecht kan zijn voor de gezondheid. Het was onderzoekers echter nog niet gelukt te bewijzen dat het geluid echt de boosdoener is, en niet bijvoorbeeld de bijbehorende luchtvervuiling. Voorheen werd altijd gekeken naar wonen nabij doorgaande wegen, waarbij ook een groter risico bestaat om te sterven aan een hartaanval. Door te kijken naar vliegroutes werd de factor luchtvervuiling grotendeels weggenomen.

Volgens de onderzoekers is het verhoogde risico ook niet te verklaren door de sociale en economische situaties van de mensen die onder een vliegroute wonen. „Het effect was vooral duidelijk bij mensen die blootgesteld worden aan hoge niveaus van geluid, en is afhankelijk van hoelang mensen in het lawaaierige gebied wonen”, aldus onderzoeker Matthias Egger van de universiteit van Bern.

De wetenschappers stellen dat mensen die onder een vliegroute wonen er goed aan doen hun huis te isoleren, zodat de geluidsoverlast afneemt.

Nachtelijke vliegtuiglawaai en verkeerslawaai op straat verhogen de bloeddruk tijdens de slaap. Dat blijkt uit een studie bij bijna vijfduizend omwonenden van de luchthavens van Amsterdam (Schiphol), Berlijn (Tegel), Athene, Milaan (Malpensa), Stockholm (Arlanda) en Londen Heathrow.

Per tien decibel nachtelijk vliegtuiglawaai hebben de omwonenden gemiddeld veertien procent meer kans op een verhoogde bloeddruk, meldt een team rond Lars Jarup van het Imperial College London in Environmental Health Perspectives. En dat terwijl op tien kilometer van een grote luchthaven, zoals in Grimbergen, de vliegtuigen nog gemakkelijk zeventig decibel door de slaapkamer laten dreunen.

Zelfs bij een geluidsniveau waarvan de slapers niet ontwaken, 35 decibel, blijft de bloeddruk ook na het lawaai nog verhoogd, blijkt uit een tweede studie van dezelfde onderzoeksgroep in het European Heart Journal.

De meeste mensen ontwaken pas bij 45 decibel - dat is tien keer zoveel geluidsenergie als 35 decibel. De Wereldgezondheidsorganisatie hanteert 45 decibel als drempelwaarde die het best niet overschreden kan worden.

De twee Europese studies tonen aan dat het nachtlawaai de bloeddruk al doet stijgen zonder dat de persoon ontwaakt of zich ervan bewust is. 'Op lange termijn verhoogt dat de kans op een blijvende bloeddrukverhoging en daarmee de kans op overlijden door hart- en vaatziekten' , zegt Marc Goethals, een Vlaamse cardioloog die de lawaaiproblematiek op de voet volgt.

'Bovendien treedt er geen gewenning op: elke keer opnieuw steeg de bloeddruk door de overrazende vliegtuigen.' Mensen worden op den duur misschien minder gemakkelijk wakker van het lawaai, maar voor de gezondheid blijft het even schadelijk. Mensen die denken 'er geen last meer van te hebben', lopen misschien zelfs het grootste gevaar, waarschuwt Goethals, want ze nemen geen maatregelen om zich te beschermen. 'In een eerdere Berlijnse studie hadden mensen door nachtlawaai twee keer meer kans op een hoge bloeddruk. Maar mensen die zich niet stoorden aan het lawaai en met open raam sliepen, hadden zes keer meer kans op een hoge bloeddruk.'

Ook suikerziekte wordt met nachtlawaai in verband gebracht. In een recente studie van Esra Tasali van de universiteit van Chicago werden jonge mensen blootgesteld aan herhaald geluid waardoor ze net niet wakker werden, maar wel oppervlakkiger sliepen. Hun bloedsuikerbalans raakte na drie dagen ernstig verstoord, waardoor hun risico op suikerziekte verhoogde alsof ze acht tot dertien kilogram dikker geworden waren, melden de wetenschappers in het blad Proceedings of the National Academy of Sciences. 'Dit is volledig in lijn met epidemiologisch onderzoek dat aantoont dat kortslapers meer suikerziekte, zwaarlijvigheid en verhoogde bloeddruk hebben', zegt Goethals. 'Weinig mensen weten dat men van slaaptekort dik wordt!' (kidr)

Dr. Philippe Presles, bewerkt door Marion Garteiser, gezondheidsjournaliste
06/09/2005
The Lancet, pp 1942-1949, 4 juni 1005.

FESTIVALITIS

PER 100.000 FESTIVALGANGERS KEREN ER 25.000
NAAR HUIS MET LEVENSLANGE GEHOORSCHADE

Van festivals word je doof.
Pardon? Van festivals word je doof.
Watte? DOOF! VAN FESTIVALS!
Onderzoek van de Universiteit Gent bewijst het.
Lees dit stuk aan uzelf voor, nu u nog kunt horen.

bron: WeekendKnackFocus - 28/06/2007

Boom! Het festivalseizoen is begonnen. Misschien hebt ook u al tickets voor Rock Werchter, Pukkelpop, Rhythm 'n Blues in Peer... Keuze zat ook deze zomer. Vorig jaar bezocht professor Bart Vinck, directeur van het centrum voor gehoor- en spraakrevalidatie aan de Universiteit Gent, ze allemaal. Niet dat hij zo'n muziekfreak is, maar als wetenschapper. Samen met zijn team medewerkers ging hij op alle grote Vlaamse festivalweides meten hoeveel decibels er geproduceerd worden, en welke impact de luide muziek had op het gehoor van het publiek. 'Je kunt de gehoorschade ter plekke meten via een sonde in de gehoorgang', legt Vinck uit. 'Op die manier onderzochten we 60 jongeren voor en na elk festival.'

Tijdens de festivals werden de bezoekers blootgesteld aan geluidssterktes tussen de 105 en de 115 decibel. Op Pukkelpop werden zelfs waarden boven de 120 decibel gemeten. Vinck: 'Volgens een KB van 1977 mag elektrisch versterkte muziek de geluidssterkte van 90 decibel niet overschrijden. 90 decibel is bijvoorbeeld de maximumgrens voor fuiven. Het risico van gehoorschade neemt toe als je langer dan een kwartier blootstaat aan 90 decibel. Voor festivals maakt de wetgever echter een uitzondering: in dat geval mag de grens overschreden worden tot zo'n 100 decibel. Maar we maten geregeld waarden boven de 110 decibel.'

Wat daarbij opvalt, is dat de plek waarop je staat op de festivalweide geen noemenswaardig verschil uitmaakt. Dankzij de geluidstorens is het volume over het hele veld even hard. En eens op de weide, kun je er niet zomaar even af om je oren te laten rusten. Bovendien voorzien veel grote festivals naast het hoofdpodium ook nevenpodia (de bekende marquees ). Ook daar gingen Bart Vinck en zijn medewerkers meten: 'De geluidssterkte in die tenten ligt vaak nog vijf, zes decibel hoger dan erbuiten.'

SEEK AND DESTROY

Van de jongeren die meewerkten aan het onderzoek liep 24,3 procent permanente gehoorschade op. Dat is één op de vier. Daarnaast had ruim 60 procent gedurende meer dan een week last van permanente oorsuizingen. Dat is een andere vorm van gehoorschade, maar dan in een nog omkeerbaar stadium. De resultaten van de groep uit Gent stemmen overeen met die van gelijkaardige studies in de VS en het Verenigd Koninkrijk: een op de vier festivalgangers loopt permanente gehoorschade op.

Merken die festivalgangers dat? Hebben ze er last van? Vinck: 'Absoluut. Alleen dringt het niet meteen door en denkt iedereen dat het wel spontaan zal herstellen. Door de geluidsoverlast op festivals sneuvelen vooral de haarcellen . Die staan in voor de hoge frequenties. Bij bezoekers van Graspop Metal Meeting, bijvoorbeeld, waar de muziek extreem hard stond, stelden we bij een kwart van de onderzoeksgroep vast dat meer dan de helft van de haarcellen die instaan voor het onderscheiden van medeklinkers eraan waren. Die mensen hebben het voor hun verdere leven moeilijk om een gesprek te kunnen volgen als er achtergrondgeruis is - in een restaurant of in het café, bijvoorbeeld.'

Eens ze beseffen dat er geen weg terug is, omdat het menselijke gehoor helemaal geen recuperatievermogen heeft, slaat de paniek toe. Deze mensen beschermen zich in de toekomst op concerten tegen geluidsschade.

AUTOMATISCH DE STEKKER UIT

Zolang de organisatoren de muziek niet stiller zetten, kun je als festivalganger niet anders dan jezelf beschermen tegen te luide muziek. 'Oordopjes zijn nuttig, ze dempen de geluiden', zegt Bart Vinck. 'Ook handig zijn de zogenaamde musician ear plugs : op maat gemaakte gehoordoppen die een leven lang meegaan. Je betaalt 100 à 150 euro voor een setje. Dat is nog altijd beter dan een gehoorapparaat van pakweg 2500 euro op latere leeftijd. Bovendien brengt een gehoorapparaat je gehoor niet terug, het versterkt alleen de capaciteit van de haarcellen die overblijven.'

Er is nog een lange weg af te leggen, maar Vinck merkt toch dat de impact van luide muziek langzaam doordringt - tenminste: bij de beleidsmakers. Hij werd door tal van politici benaderd. Ook de Hoge Gezondheidsraad had oren naar zijn onderzoek, en wil richtlijnen uitwerken voor individuele muziekdragers - iPods en mp3-spelers dus. Zopas werd professor Vinck gecontacteerd door het directoraat-generaal Gezondheid en Consumentenbescherming van de Europese Commissie. 'Men wil een onderzoek starten naar de impact van lawaai op de gezondheid, en op basis daarvan criteria opstellen voor geluidsoverlast. Men wil iets doen aan het lawaai.'

Volgens Vinck evolueren we noodgedwongen naar bij wet opgelegde geluidsgrenzen. Vinck: 'Je kunt mensen niet dwingen om overal en altijd oorbeschermers te dragen. Dat is totaal absurd. We moeten grenzen stellen aan de productie van geluid. Theo-retisch kan dat door geluidsbegrenzers te installeren. Wanneer een dj of festivalorganisator zijn boekje te buiten gaat, zou het geluid moeten wegvallen. Punt. Maar zolang we niet over de noodzakelijke wetgeving beschikken, komt het erop aan jezelf te beschermen.'

En daar heeft Vinck heel concrete tips voor. Gun je oren op tijd rust. Hou het bijvoorbeeld wat stiller tijdens de eerste 24 uur na een festival. Laat je mp3-speler een dagje uit. Op die manier krijgen de platgeslagen haarcellen de kans om weer in hun normale plooi te vallen. Want hoe langer je aan harde muziek wordt blootgesteld, hoe groter de kans op permanente gehoorschade. Drie dagen Rock Werchter, bijvoorbeeld, is zeer schadelijk voor de oren. Wie dat doorleeft zonder oorbeschermers, komt er gegarandeerd met gehavende oren uit.'

KRIEBELS IN DE BUIK

Maar waarom zetten we de muziek steeds luider? Omdat het een kick geeft, natuurlijk. Boven de 90 decibel krijgt een mens letterlijk kriebels in zijn buik. Door de prikkeling van het evenwichtsorgaan komen er chemische stoffen vrij. Het doel van die kick was oorspronkelijk dat je zou wegvluchten bij harde geluiden. 'Maar dat vluchten is dansen geworden, en de resonanties in ons lichaam geven een subjectief goed gevoel', zegt Vinck. 'Subjectief, want objectief zou het meetrillen van het hart en de bloedvaten op lage frequenties juist het risico op lichamelijke klachten vergroten. In de vakliteratuur verschijnen de eerste studies over de impact van geluid op hart- en vaatziekten, vermoeidheidsklachten enzovoort.'

Vroeger was het technisch gewoon niet mogelijk om muziek heel luid te laten klinken zonder kwaliteitsverlies: de radio of platenspeler begon dan te kraken. Nu kan het wel. Trouwens, niet alleen jongelui hebben de neiging om de volumeknoppen open te draaien. Vinck: 'We hebben alle orkestleden van de Vlaamse Opera onderzocht, en zien dat ook bij hen de gehoorschade aanzienlijk is. Beroepsmuzikanten zijn wettelijk verplicht om oorbeschermers te dragen maar of ze dat ook doen, is zeer de vraag. Ook voor de bezoekers klinken opera's vandaag veel harder dan enkele decennia geleden. De bezetting van de symfonische orkesten wordt steeds groter.'

Volgens sommige Amerikaanse wetenschappers zorgt de almaar luider klinkende muziek voor een massale voortijdige veroudering van het auditieve systeem. Op 10 miljoen Belgen tellen we vandaag naar schatting 330.000 mensen met gehoorschade als gevolg van luide muziek. En per 100.000 liefhebbers die in de komende weken naar de festivalweides trekken, krijgen we er nog 25.000 bij.

Marleen Finoulst

GEEN ENKEL OOR KAN TEGEN LAWAAI

bron: publicatie mediaplanet.com  (bijlage De Standaard 10/11/2008)

Onomkeerbare gehoorschade:
de wetgever geeft niet om het oor

“Ernstig gehoorverlies en oorsuizing, dat zijn de twee meest opvallende symptomen die we meer en meer vaststellen bij jonge mensen. En lawaai is de grote boosdoener! Onze afdeling bestudeert al jaren deze problematiek en er is maar één besluit: er is dringend nood aan een degelijke informatiecampagne en een strenge aangepaste wetgeving.” Dat zegt professor Bart Vinck, Audioloog in het universitair ziekenhuis in Gent, en hij legt uit waarom.

Tekst: Annemarie Van Meir

ONOMKEERBARE GEHOORSCHADE

“Onze jongeren leven in een lawaaicultuur”, zegt professor Vinck. “’s Morgens springen ze op hun fiets en zetten hun MP3 speler op hun hoofd. In het weekend gaan ze naar fuiven, rockconcerten of bioscopen waar het aantal decibels ver boven de veiligheidsgrens ligt met onomkeerbare gehoorschade als gevolg.
Helaas wordt deze problematiek onderschat door de artsen. En dat komt omdat het onderzoek in de medische centra, maar ook bij vele neus-keel-oorartsen, nog altijd met de klassieke audiometrie gebeurt. Je kent het wel, je hoort een piep links, en dan weer een tuut rechts. Nu, die techniek heeft zeker zijn waarde bij het vaststellen van ooraandoeningen. Maar wanneer je, in het kader van preventie bij de bevolking, vroegtijdig gehoorschade door lawaai wil opsporen, dan is een audiogram geen goede methode. Immers, er moet al een ernstige gehoorschade aanwezig zijn vooraleer het op een audiogram zichtbaar wordt.”

PREVENTIEF GEHOORSCHADE OPSPOREN

“Er bestaat nochtans een eenvoudige, snelle, objectieve en goedkope techniek om heel precies de hoeveelheid en de plaats van de gehoorschade op te sporen. Namelijk de Oto-Akoestische Emissie (OAE) techniek. Hoe werkt het? Men heeft reeds in 1978 ontdekt dat het oor het geluid als een soort echo terugkaatst. De trilhaartjes die in ons binnenoor zitten zijn een soort spiertjes die samentrekken. Op het moment dat ze samentrekken produceren zij een hoeveelheid energie, die wij via een microfoontje in de uitwendige gehoorgang kunnen registreren. Hiermee kunnen we heel nauwkeurig weten welke hoorcellen in het binnenoor nog werken, en welke beschadigd zijn. Deze test duurt amper een minuut”, benadrukt professor Vinck. “Ook bij oorsuizing zal het audiogram vaak nog normale waarden geven, terwijl je bij de OAE heel precies ziet welke frequentie die oorsuizing genereert, wat de schade is en waar die zich bevindt.”

25 000 WERCHTERBEZOEKERS MET (H)OORSCHADE

“Al jaren bestuderen we de lawaaibronnen en de impact op het gehoor. De resultaten blijken keer op keer onthutsend”, zegt professor Vinck verontwaardigd. “Neem bijvoorbeeld een rockconcert zoals Werchter. Daar gaan 100 000 jonge mensen naartoe. Wel, uit studies is duidelijk gebleken dat minstens 25%, dus 25 000 jonge mensen, het concert verlaat met onomkeerbare gehoorschade. We hebben metingen gedaan in de bioscoop tijdens de voorstelling van King Kong. In de bioscoop hingen 30 tot 40 luidsprekers. Als de aap brulde, noteerden wij 118 decibel. Om gehoorschade te voorkomen, mag je oor welgeteld 1/10 van een seconde luisteren naar 118 dB vooraleer er schade optreedt. Want het is niet enkel de intensiteit maar ook de duur die mee de ernst van de gehoorschade bepaalt.”

“We hebben metingen gedaan in ‘de Vooruit’. We noteerden lawaainiveaus van 100 tot 110 dB. Dat wil zeggen dat in minder dan één minuut hoorcellen sneuvelen. Definitief! Het bewijs? Iedereen die buiten komt heeft last van oorsuizingen. De wetgeving laat 90 dB toe, wat reeds na een kwartier schade toebrengt aan het oor. Met andere woorden, de wetgeving is er alleen maar op gericht om de geluidshinder voor de omwonenden te beperken en bekommert zich totaal niet om de gezondheid van de mensen die in het lawaai zitten. Het resultaat is ernaar. Het gemiddeld gehoor van 18- tot 30-jarigen moet normaal gesproken perfect zijn. De realiteit toont een gemiddeld gehoor bij deze groep die we normaal vinden bij 45- tot 50-jarigen. We vinden zelfs bijna geen jonge mensen meer met een perfect gehoor. Een probleem dat zich bijvoorbeeld bij de luchtmacht laat voelen, waar bijna geen enkele kandidaat nog voldoet aan de strenge gehoornormen. Het is duidelijk”, besluit professor Vinck, “er moet beter geïnformeerd worden en de Europese wetgeving moet strenger, met bijvoorbeeld verplichte lawaaibegrenzing van de MP3, verplichte oorbescherming in een lawaaierige werkomgeving enzovoort. Pas dan zal ik rustig slapen!”